Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze (MDP) to młodzi ludzie, którzy uczą się odpowiedzialności, pracy zespołowej i często stawiają swoje pierwsze kroki w strażackim świecie. Jednym z najważniejszych wydarzeń w kalendarzu MDP są zawody sportowo-pożarnicze – barwne i pełne emocji, które jednocześnie uczą, bawią i przygotowują do realnych wyzwań służby strażackiej. Dziś chcemy przybliżyć znaczenie zawodów strażackich MDP. Podpowiemy też, jakie etapy można wyróżnić, kto może wziąć udział i jakie zadania trzeba wykonać. Czym są zawody MDP i czemu służą? Zawody sportowo-pożarnicze dla MDP to nie tylko pokaz sprawności. To sprawdzian wiedzy, techniki, a przede wszystkim umiejętności działania pod presją czasu i w zespole. Młodzi druhowie rywalizują ze sobą w konkurencjach, które w pewien sposób nawiązują do codziennej pracy Strażaka – od rozwijania węży, przez pokonywanie przeszkód, aż po ćwiczenia bojowe. Trzeba też podkreślić, że zawody mają głębszy cel – uczą, jak działać odpowiedzialnie, jak wspierać kolegów i koleżanki w trudnych momentach, a także jak poradzić sobie ze stresem, który przecież w prawdziwej akcji ratowniczej jest czymś, co towarzyszy Strażakom dość często. Jakie są etapy zawodów MDP? Zawody MDP odbywają się na różnych poziomach – od gminnych, przez powiatowe, aż po wojewódzkie i krajowe. Najlepsi z najlepszych mają okazję reprezentować swój region, a nawet kraj. Na zawody gminne może zgłosić się każda drużyna działająca na danym terenie. Odbywają się one co roku. A samym organizatorem jest Zarząd Oddziału Gminnego ZOSP RP i Komenda Powiatowa (Miejska) PSP, przy współudziale samorządu gminnego. Zwycięzcy trafiają do kolejnego etapu – powiatowego, gdzie rywalizują z najlepszymi z sąsiednich miejscowości. Te zawody z kolei odbywają się co 2 lata, a samym organizatorem jest Zarząd Oddziału Powiatowego ZOSP RP i Komenda Powiatowa (Miejska) PSP przy współudziale samorządu powiatowego oraz samorządów gminnych. Dalej czeka już wojewódzki szczebel. Te zawody również odbywają się co 2 lata, a organizatorem jest Zarząd Oddziału Wojewódzkiego ZOSP RP i Komenda Wojewódzka PSP. To jeszcze nie koniec, ponieważ powyżej wspomniane zawody wyłaniają reprezentację na rozgrywki krajowe – spotykają się tutaj najbardziej utalentowane drużyny z całej Polski. Odbywają się one co 2 lata, natomiast ich organizatorem jest Zarząd Główny ZOSP RP i Komenda Główna PSP. Kto może startować w zawodach sportowo-pożarniczych? W zawodach MDP mogą wziąć udział dziewczęta, chłopcy oraz zespoły mieszane. Wiek uczestników to od 10 do 16 lat – to właśnie w tym przedziale najczęściej zaczyna się pasja do służby w OSP. Każda drużyna składa się z 9 osób startujących i jednego rezerwowego. Co więcej, wszyscy mają przypisany numer startowy i konkretną rolę, po to, aby wprowadzić pewien porządek w trakcie zawodów. Jakie są rodzaje konkurencji? Rozwinięcie bojowe - rozgrywane jest jako pierwsza konkurencja zawodów. Zaczyna dowódca drużyny – pokonuje przeszkody i biegnie na wyznaczone miejsce między tarczami nalewowymi, żeby nadzorować resztę. Potem zawodnicy 2, 3, 4 i 5 pokonują pierwszą część toru i biegną do hydronetek. Zawodnicy 2 i 3 kierują się na lewą stronę toru, natomiast zawodnicy 4 i 5 – na prawą stronę. Zawodnik 2 (i 4 po prawej) bierze prądownicę i wąż z kieszeni hydronetki, biegnie na swoje stanowisko. W tym czasie zawodnik 3 (i 5 po drugiej stronie) pompuje wodę aż do napełnienia 5 litrów w tarczy nalewowej. Zadanie kończy się w momencie, gdy czujnik świetlny i dźwiękowy potwierdzi napełnienie wymaganej objętości. Gdy tarcze są napełnione, zawodnicy 2, 3, 4 i 5 przebiegają środkiem pomiędzy tarczami nalewowymi do stanowiska przyrządów i armatur, gdzie przy swoim numerze układają odpowiedni sprzęt zgodnie z przedstawionym wzorem. A później udają się dalej środkiem toru do miejsca, gdzie po zakończeniu ćwiczenia nastąpi ustawienie całej drużyny. W tym samym czasie wchodzą do gry zawodnicy 6,7,8 i 9 – rozpoczynają rozwijanie linii wężowej przez przeszkody pierwszego odcinka toru: - 6 zaczyna – łączy pierwszy wąż ze stojakiem. - 7 chwyta kolejny wąż, przejmuje końcówkę rozwiniętego już węża od zawodnika nr 6 i biegnie przez rów wodny, nie dotykając wody. Po rozwinięciu otwiera noszak, łączy swój wąż z poprzednim i przekazuje końcówkę zawodnikowi nr 8. - 8 chwyta kolejny odcinek węża, biegnie przez rów wodny i od zawodnika nr 7 przejmuje końcówkę jego węża. Następnie rozwija wąż w kierunku biegu. Rozwijany wąż przeciąga pod ścianą, sam pokonując ją górą, na sam koniec również łączy dwa łączniki. - 9 chwyta wąż W-52 i pokonując przeszkody, biegnie do zawodnika nr 8. Tam przejmuje końcówkę węża niesionego przez zawodnika nr 8. Przeciąga wąż przez tunel w kierunku biegu. Gdy zawodnik zakończy rozwijanie trzeciego odcinka węża, otwiera noszak węża i łączy dwa łączniki ze sobą (węża rozwiniętego z niesionym). Potem zawodnik o numerze 6 z ostatnim wężem biegnie do zawodnika o numerze 9, przejmuje końcówkę, biegnie przez kładkę, odkłada koniec węża za linią 59 m (ważne, żeby po prawej stronie!). Po rozwinięciu linii gaśniczej, zawodnicy 6, 7, 8 i 9 biegną do stanowiska węzłów. Każdy wiąże swój węzeł przy swoim numerze. A zawodnik o numerze 7 wiąże węzeł na prądownicy – może ona leżeć, nie musi wisieć. Na koniec wszyscy ustawiają się w dwuszeregu na końcu toru. Dowódca podnosi rękę – to znak zakończenia zadania. A z kolei czas zatrzymuje się, dopiero gdy cała drużyna stoi na miejscu, gotowa. Bieg sztafetowy z przeszkodami — tutaj zawodnicy muszą pokonać tor przeszkód, a mianowicie — przenosić sprzęt, rozwijać węże i wykonywać zadania na czas. Tor sztafety podzielony jest na dziewięć 50-metrowych odcinków: Odcinek 1 (0–25 m) - tutaj zawodnik startowy pokonuje drabiniastą ścianę o wysokości 20 m, po czym podnosi leżącą tuż za nią prądownicę – pełniącą rolę pałeczki sztafetowej, przekazuje ją zawodnikowi numer 2. Odcinek 2 (25–50 m) - bieg odbywa się bez przeszkód, ale z obowiązkowym przekazaniem prądownicy zawodnikowi o numerze 3. Odcinek 3 (50–100 m) - zawodnik tutaj przenosi wąż W-52 i umieszcza go na specjalnej płycie, nie przekraczając jej krawędzi. Następnie przekazuje prądownicę zawodnikowi o numerze 4 Odcinek 4 (100–150 m) - ten kawałek ponownie nie zawiera przeszkód, ale jest z zachowaniem strefy zmian. Przekazuje prądownicę zawodnikowi o numerze 5. Odcinek 5 (150–200 m) - tutaj z kolei zawodnik przebiega pod zawieszoną poprzeczką, nie strącając jej. Następnie przekazuje prądownicę zawodnikowi o numerze 6. Odcinek 6 (200–250 m) - kolejną przeszkodą jest płotek o wysokości 225 m, który należy przeskoczyć. Następnie zawodnik przekazuje prądownicę temu i numerze 7. Odcinek 7 (250–300 m) - zadaniem zawodnika jest przeniesienie i prawidłowe ustawienie gaśnicy na wyznaczonej płycie. Przekazuje także prądownice zawodnikowi o numerze 8. Odcinek 8 (300–350 m) - ten odcinek pokonuje się po raz kolejny bez przeszkód, natomiast jest to fragment kończący się strefą zmian, gdzie trzeba przekazać zawodnikowi numer 9 prądownicę. Odcinek 9 (350–400 m) - jest to bardzo ważny moment sztafety – zawodnik łączy ze sobą węże, rozdzielacz i prądownicę, tworząc gotową do użycia linię gaśniczą. Z nią musi przekroczyć linię mety. Organizacja i sprzęt – jak wygląda w praktyce? Zastanówmy się jeszcze nad tym, kto organizuje sprzęt potrzebny do odbycia się zawodów? Jest to zwykle sam organizator. Bardzo ważne jest oczywiście to, by zapewnić równe szanse wszystkim drużynom. Czasami dopuszcza się użycie sprzętu własnego, ale decyzja zawsze jest tutaj zależna od organizatora. Sami zawodnicy muszą być ubrani w jednolity strój (może to być kombinezon, dres sportowy). Co więcej, obuwie nie może posiadać kolców albo korków. Dodatkowo w konkurencji rozwinięcia bojowego zawodnicy muszą posiadać hełm ochronny. A to jeszcze nie koniec, ponieważ przy zawodach - jak to czasem bywa - mogą przytrafić się także kontuzje. Dlatego też czuwają tutaj specjaliści medyczni. Dlaczego warto wziąć udział? Zawody MDP to nie tylko nauka, ale też przeogromna frajda. To moment, w którym młodzi Strażacy mogą poczuć dumę i pełną satysfakcję ze swoich umiejętności. Mogą również sprawdzić się w praktyce i przeżyć niesamowite emocje. Każde zwycięstwo, każda dobrze wykonana konkurencja buduje pewność siebie i motywuje do dalszej pracy. Nie zapominamy w tym wszystkim, że zawody to również okazja do integracji – spotykają się tutaj drużyny z wielu miejscowości, często z bardzo różnych środowisk. Dlatego też zawody są szansą na zawarcie nowych znajomości, a czasem i przyjaźni, które trwają później przez lata. Dla wielu uczestników zawody to też początek drogi, która zaprowadzi później do służby w jednostce OSP czy PSP. Ale nawet jeśli tak się nie stanie, zdobyte doświadczenie i wartości zostaną z nimi na zawsze. Dlatego warto wspierać kibicować młodym druhom i druhnom, i pamiętać, że przyszłość naszej Straży Pożarnej jest w ich rękach. BIBLIOGRAFIA: https://www.gov.pl/web/kppsp-grojec/mlodziezowa-druzyna-pozarnicza https://www.gov.pl/attachment/47e3dec0-ad2c-426e-8608-8c4d9b3ee212
