Zestaw do triage

TRIAGE, czy też TRIAŻ ( segregowanie, sortowanie) to inaczej ratunkowa segregacja medyczna pacjentów. Jest to procedura, która ma wskazać, kto potrzebuje natychmiastowej pomocy, czyj stan jest poważny, ale nie zagraża życiu, a zatem może otrzymać pomoc nieco później, a kto jest bezpieczny i interwencja może się odbyć w odroczonym czasie. Początkowo system triażu funkcjonował jedynie w odniesieniu to zdarzeń drogowych i wypadków masowych, gdzie było kilku do kilkunastu poszkodowanych i dokonanie wstępnej selekcji umożliwiało błyskawiczną pomoc najbardziej potrzebującym. Obecnie standardowo stosuje się segregowanie triage w SOR(Szpitalny Oddział Ratunkowy) – dzięki niej personel medyczny może zająć się najbardziej zagrożonymi chorymi, a odroczyć interwencję u tych, którzy są stabilni.

W systemie TRIAGE START, który stosowany jest w Polsce, podział na określone grupy ryzyka wygląda następująco:

Kolorem czarnym oznaczani są pacjenci, u których stwierdza się zgon lub istnieje uzasadnione ryzyko, że mimo pomocy nie przeżyją oni zdarzenia. Przesłanki ku temu to: brak oddechu mimo udrożnienia dróg oddechowych, widoczne rozległe obrażenia – amputacja kończyny, przerwanie ciągłości czy zmiażdżenie kości czaszki i obnażona tkanka mózgowa, bardzo silny krwotok, którego nie można zahamować, ciężkie obrażenia mnogich okolic ciała. W przypadku małej dostępności pomocy medycznej i wielu poszkodowanych osoby takie pozostawia się bez interwencji, do czasu zaopatrzenia innych potrzebujących lub przybycia wystarczającej liczby służb medycznych.

Kolor czerwony otrzymuje osoba, której pomoc powinna być udzielona w pierwszej kolejności. Poza tym, jeżeli konieczne są transport lub ewakuacja chorych z powodu zagrożenia zewnętrznego, powinna ona zostać potraktowana priorytetowo. W przypadku wdrożenia leczenia istnieje duże prawdopodobieństwo, że pacjent przeżyje i całkowicie wróci do zdrowia.

Kolor żółty w procedurze triage otrzymują ci chorzy, którzy wymagają pomocy lekarskiej i zaopatrzenia, ale może się to odbyć w odroczonych warunkach, gdyż obrażenia nie stanowią zagrożenia dla życia. Z praktycznego punktu widzenia ich leczenie powinno się rozpocząć do 24 godzin po zaistnieniu zdarzenia powodującego chorobę lub uszkodzenie ciała.

Kolor zielony otrzymują pacjenci, którzy przeżyją nawet bez podjęcia interwencji medycznej. Jest to grupa chorych, której zdrowie i życie nie jest zagrożone i może ona bez interwencji czekać na odroczoną pomoc medyczną. Są to chorzy z otarciami, płytkimi ranami, bez większych krwawień. Czasami w niektórych krajach wyróżnia się także dodatkowo kolor niebieski. Ma on różne znaczenie, w zależności od ustaleń obowiązujących w danym państwie. Może on np. oznaczać osobę, która potrzebuje dekontaminacji, gdyż jej skóra czy błony śluzowe zostały skażone czynnikiem mogącym stanowić zagrożenie dla jej zdrowia i życia.